ιατροδικαστικός

-ή, -ό

1. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στον ιατροδικαστή («ιατροδικαστική εξέταση τού πτώματος»)

2. το θηλ. ως ουσ. η ιατροδικαστική

κλάδος τής ιατρικής που βοηθά τη δικαιοσύνη σε ζητήματα αστικού και ποινικού δικαίου.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ιατροδικαστής. Η λ. μαρτυρείται από το 1833 στους Ελληνικούς Κώδικες].